De laatste fase van het leven brengt bijzondere ervaringen. In de laatste maanden van mijn opleiding Ritueelbegeleiding werd ik verschillende keren benaderd door naasten, mantelzorgers, met vragen. Want: “Jij hebt er verstand van”. Dat gevoel had ik op dat moment niet. En toch, leven en dood zijn zo dicht bij elkaar. Internet en boeken geven veel informatie. Een ander bewustzijn was mij bekend. Ik zocht het antwoord daar op dat moment.
Een man die stervend was had in de nacht wat rondgelopen en gaf aan achter de computer te hebben gezeten. Zijn dochter gaf aan dat dat niet kon, want zij was daar die nacht. Dochter kreeg de schuld dat zij de computer onklaar had gemaakt. “Jij hebt de computer onklaar gemaakt. Nu kan ik nog niet verder.”
“Moeten we het nu over de dood hebben met hem? Het is over een paar maanden een belangrijke datum. We willen dat hij er nog is dan. Dat we dit samen kunnen vieren.” Ik gaf aan dat hun vader al stervend was. Dat dit toch iets te betekenen had. Hij zou niet lang meer bij hen zijn, zo leek het. Ik kende de situatie. Die belangrijke datum zou hij niet halen. Een paar weken gaf ik aan. Iemand uit de thuiszorg is het gesprek met hen aangegaan. Twee weken later is vader overleden. Ze hebben mooie gesprekken nog gehad. Konden elkaar loslaten.
Door internet en boeken te lezen en kennis van ander bewustzijn kwam ik steeds hetzelfde tegen. Ook later door mijn werk kwam ik steeds meer dezelfde ervaringen tegen. Onder anderen computercrash. Dat het idee bij deze bijzondere ervaringen het gevoel geeft aan de stervende dat hij niet verder kan. Dat hij wordt tegengehouden.
Loslaten is anders vasthouden
Wil je meer weten, neem gerust contact op. Een eerste gesprek is gratis en vrijblijvend.
Ga naar de contactpagina, 06-31052510, via messenger of stuur een mailtje naar info@moniquedhoogerituelelevensbegeleiding.nl.
