Een diagnose is al zwaar genoeg.
Je hebt een hersenbloeding gehad. Al goed opgeknapt. Een paar keer controle bij de neuroloog. En daarna gaat het leven weer verder en moeten jullie het als partners, echtgenoten, het alleen doen.
Met z’n tweeën of met kinderen thuis. Er is zoveel veranderd, terwijl je omgeving hetzelfde is gebleven, als er geen extra hulpmiddelen nodig zijn. Het kan zijn dat je veel kunt weer, maar autorijden gaat moeilijk. Of je kunt niet meer naar de feestjes, uitjes die je voorheen graag deed. Het wordt snel te veel.
Verlies van vrijheid, bijvoorbeeld je rijbewijs niet mogen verlengen is ontzettend moeilijk. Aangeven dat bezoekjes en feesten te veel zijn. Dat er een andere levensstijl nodig is. Het is belangrijk, maar je leven gaat door. En je hebt er vaak geen erg in dat dit soort dingen veel prikkels brengen. Dat dit stress met zich meebrengt.
Het is levend verlies.
Verlies brengt rouw met zich mee. Rouw over hoe het leven was. Rouw omdat je dingen niet meer kunt zoals je ze deed. Rouw, omdat je partner anders reageert dan voorheen. De gesprekken niet meer zo zijn als voorheen. Leren omgaan met dit verlies is belangrijk. Ik kan je, jullie, helpen hier inzicht te krijgen en handvaten aan te reiken zodat je samen weer goed op weg kunt.
