Het leven vieren. Het is nu bijna drie jaar geleden dat ik nog meer ben gaan leven. Daar is wat aan vooraf gegaan voor het zover was. Stilstand. We zijn gewend steeds door te gaan. Ondanks dat we weten dat het anders kan. Dat anders doen kost energie, dat doen we liever niet. Het liefst doen we wat we altijd doen. Tot het niet meer gaat.
Mijn leven in 2022 was leuk en goed. Ik genoot van het leven. Een droom had ik nog steeds. Meer kennis krijgen over sterven en deze kennis bij mensen brengen. Sterven is een belangrijk deel van ons leven. We worden geboren. Daar besteden we veel aandacht aan. Sterven is de andere zekerheid in het leven. Daar gaan we het liefst aan voorbij. Daartussen leven we. Soms leven we niet. Hebben we teveel zorgen, doen we dingen die we niet leuk vinden. Gaan we voorbij aan het mooie dat er is. De natuur. Relaties. Ontmoetingen. De kleine dingen in het leven.
Het leven, we hebben het gekregen om te leven. Half juli 2022 ben ik stilgezet. Ik was al gestopt met werken. De diagnose was Long covid. Heeft niets met longen te maken. Het is een langdurig herstel na het doormaken van covid. Ik begon langzaamaan weer met twee uurtjes per dag te werken, thuis. Klantenservice. Wilde overgaan naar drie uurtjes. Toen werd ik volledig stopgezet. Ik had niet genoeg geluisterd naar mijn lichaam. Een of ander virus heeft me gered. Volledig stoppen met werken, heel langzaam conditie en kracht opbouwen. Gaan leven.
Op tijd rust. Vertraging. Al is het maar vijfentwintig minuten. Die vijfentwintig minuten geven veel.
Inmiddels zijn we drie jaar verder. Dat ga ik volgende week vieren. Veel mijlpalen zijn bereikt: Naar Zeeland op en neer zonder ziek te worden daarna. Steeds weer letten op rust. Een festival een paar dagen met kamperen, dat lukte dit jaar nog niet. Wat wel lukte was training geven Naasten nabij, nachtdiensten, een feestje tot 1 uur, voor onze moeder zorgen in de laatste weken, voor andere mensen zorgen in de laatste fase, midwinter-Kerst feest van het licht organiseren in de kersttijd, een dagje stadten, langer wandelen, langzaamaan weer fietsen. In de tuin werken, vijftig tomaten planten zetten, mooie kaarten, schilderijtjes maken met vilt. Op tijd rust. Vertraging. Al is het maar vijfentwintig minuten. Die vijfentwintig minuten geven veel. Dat gun ik iedereen. Zodat het leven weer gemakkelijker gaat. Je niet tot stilstand komt. Zodat je echt kunt leven.
