In 2011 vond ik het tijd voor verandering. Vaak had ik stress en zag ik het leven best zwaar. Een oud medestudent zei zo mooi, in 1988: Je ziet de toekomst heuvelachtig tegemoet. Dat was zo. Jaren heb ik heuvelachtig geleefd tot ik het anders wilde. Ik ben naar een coach gegaan om de stress kwijt te raken. Om lichter te leren leven. Zij leerde me te gaan zitten, een kaarsje aan te steken met een intentie en te ademen.

Gedachten kunnen op een verschrikkelijke manier met ons op de loop gaan.

Alleen maar ademen. Mijn hele lichaam mijn adem laten volgen, van mijn tenen tot voorbij mijn kruin.
Later ging ik zitten met mijn handpalmen omhoog met de vraag of ik open mocht staan voor signalen, zodat ik mijn intuïtie zou volgen. Niet mijn gedachten. Gedachten kunnen op een verschrikkelijke manier met ons op de loop gaan.

Dit ritueel doe ik nog op deze manier, als ik weer in verbinding wil komen met mezelf.