De lotusbloem, waterlelie. Voor mij is dit het symbool van verlies. Het zaadje is eerst in het donker. In de modder. Dan gaat de steel groeien. Tot aan het wateroppervlak. Dit kan wel 5 meter zijn. Daarna, door het licht, gaat de bloem bloeien.
We hebben het leven gekregen, gekregen om te leven. Ondanks ons verdriet mogen we leven en plezier hebben.
Zo is het na verlies. Eerst ga je door het donker. Langzaam aan merk je dat je weer lacht af en toe. Je merkt dat het licht gaat worden, ondanks donkere dagen. Op een dag bloei je weer.
Je kunt het je misschien niet voorstellen. Het is mogelijk voor iedereen. We hebben het leven gekregen, gekregen om te leven. Ondanks ons verdriet mogen we leven en plezier hebben.
